مسعود احمدی؛ مسعود قاسمی؛ منصوره شهریاری احمدی
چکیده
هدف: اختلال اضطراب فراگیر دارای پیامدهای منفی زیادی از جمله کاهش تاب‌آوری است. بنابراین، هدف این پژوهش اثربخشی برنامه آموزشی ابراز وجود بر تاب‌آوری و نشانه‌های بالینی دانش‌آموزان دارای علائم اختلال اضطراب فراگیر بود.روش‌شناسی: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه ...
بیشتر
هدف: اختلال اضطراب فراگیر دارای پیامدهای منفی زیادی از جمله کاهش تاب‌آوری است. بنابراین، هدف این پژوهش اثربخشی برنامه آموزشی ابراز وجود بر تاب‌آوری و نشانه‌های بالینی دانش‌آموزان دارای علائم اختلال اضطراب فراگیر بود.روش‌شناسی: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانش‌آموزان پسر 16 تا 18 ساله دوره دوم متوسطه شهر کرج در سال تحصیلی 99-1398 بودند که از میان آنها 50 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه 25 نفری شامل گروه‌های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 60 دقیقه‌ای تحت برنامه آموزشی ابراز وجود قرار گرفت و در این مدت گروه کنترل آموزشی ندید. داده‌ها با مقیاس تاب‌آوری (Connor and Davidson, 2003) و پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر (Spitzer, Kroenke, Williams and Lowe, 2006) گردآوری و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شدند.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که گروه‌های آزمایش و کنترل از نظر متغیرهای تاب‌آوری و نشانه‌های بالینی اختلال اضطراب فراگیر تفاوت معنی‌داری داشتند. به عبارت دیگر، برنامه آموزشی ابراز وجود باعث افزایش تاب‌آوری (001/0, P<25/41=F) و کاهش نشانه‌های بالینی اختلال اضطراب فراگیر (001/0, P<34/28=F) در دانش‌آموزان شد.بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان‌دهنده اثربخشی برنامه آموزشی ابراز وجود بر تاب‌آوری و نشانه‌های بالینی اختلال اضطراب فراگیر بود. بنابراین، مشاوران و درمانگران می‌توانند از برنامه آموزشی ابراز وجود در کنار سایر روش‌ها و برنامه‌های آموزشی جهت افزایش تاب‌آوری و کاهش نشانه‌های بالینی اختلال اضطراب فراگیر استفاده کنند.
روانشناسی
زهرا نصیری کرباسدهی؛ محمد کاظم فخری؛ حسینعلی قنادزادگان
چکیده
هدف: اختلال اضطراب فراگیر یکی از شایع‌ترین اختلال‌های روان‌پزشکی است که به‌صورت اضطراب افراطی و نگرانی ذهنی غیرقابل کنترل درباره مسائل مختلف تعریف می‌شود. در نتیجه، هدف این مطالعه تعیین اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی بر تحمل پریشانی، تاب‌آوری و تنظیم هیجان در دانش‌آموزان دارای نشانه‌های اختلال اضطراب فراگیر بود.روش: این مطالعه از ...
بیشتر
هدف: اختلال اضطراب فراگیر یکی از شایع‌ترین اختلال‌های روان‌پزشکی است که به‌صورت اضطراب افراطی و نگرانی ذهنی غیرقابل کنترل درباره مسائل مختلف تعریف می‌شود. در نتیجه، هدف این مطالعه تعیین اثربخشی آموزش ذهن‌آگاهی بر تحمل پریشانی، تاب‌آوری و تنظیم هیجان در دانش‌آموزان دارای نشانه‌های اختلال اضطراب فراگیر بود.روش: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو ماهه همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم دارای نشانه‌های اختلال اضطراب فراگیر منطقه یک شهر تهران بودند که تعداد 30 نفر از آنها پس از بررسی ملاک‌های ورود به مطالعه با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه برابر (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه‌ای با روش آموزش ذهن‌آگاهی کابات- زین (2003) آموزش دیدند و در این مدت گروه کنترل آموزشی ندید. داده‌ها با مقیاس کوتاه اختلال اضطراب فراگیر (اسپیتزر و همکاران، 2006)، مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، 2005)، مقیاس تاب‌آوری (کونور و دیویدسون، 2003) و پرسشنامه تنظیم هیجان (گروس و جان، 2003) گردآوری و با روش‌های تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی ال‌اس‌دی در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 تحلیل شدند.یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که آموزش ذهن‌آگاهی باعث افزایش معنادار تحمل پریشانی، تاب‌آوری و ارزیابی مجدد هیجانی و کاهش معنادار سرکوبی هیجانی در دانش‌آموزان دارای نشانه‌های اختلال اضطراب فراگیر شد و نتایج در مرحله پیگیری نیز باقی ماند (0.001P<).نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، متخصصان و درمانگران حوزه سلامت می‌توانند از روش آموزش ذهن‌آگاهی در کنار سایر روش‌ها جهت بهبود ویژگی‌های مرتبط با سلامت از جمله تحمل پریشانی، تاب‌آوری و تنظیم هیجان استفاده کنند..
روانشناسی
مهناز هاشمی نژاد؛ اکبر محمدی؛ سارا حقیقت
چکیده
هدف: سلامت روان نقش مهمی در زندگی تحصیلی و غیرتحصیلی دانشجویان دارد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری پیش‌بینی سلامت روان بر اساس ویژگی‌های شخصیت با نقش میانجی تاب‌آوری در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی انجام شد.روش شناسی: این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش همه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران در ...
بیشتر
هدف: سلامت روان نقش مهمی در زندگی تحصیلی و غیرتحصیلی دانشجویان دارد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری پیش‌بینی سلامت روان بر اساس ویژگی‌های شخصیت با نقش میانجی تاب‌آوری در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی انجام شد.روش شناسی: این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش همه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران در سال تحصیلی 1402-1401 بودند که حجم نمونه 685 نفر برآورد شد. نمونه‌های این مطالعه با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه سلامت روان (گلدبرگ و هیلیر، 1979)، پرسشنامه ویژگی‌های شخصیت (کاستا و مک‌کری، 1985) و مقیاس تاب‌آوری (کونور و دیویدسون، 2003) پاسخ دادند. داده‌های این مطالعه با روش مدل‌یابی معادلات ساختاری در نرم‌افزارهای SPSS و Amos تحلیل شدند.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که مدل ساختاری پیش‌بینی سلامت روان بر اساس ویژگی‌های شخصیت با نقش میانجی تاب‌آوری در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی برازش مناسبی داشت. همچنین، در این مدل روان‌رنجورخویی، برون‌گرایی، گشودگی، سازگاری و وظیفه‌شناسی بر تاب‌آوری دانشجویان و روان‌رنجورخویی، گشودگی، سازگاری و وظیفه‌شناسی بر سلامت روان دانشجویان اثر مستقیم و معنادار داشت (05/0P<)، اما برون‌گرایی بر سلامت روان آنان اثر مستقیم و معناداری نداشت (05/0P>). علاوه بر آن، روان‌رنجورخویی، برون‌گرایی، سازگاری و وظیفه‌شناسی با میانجی تاب‌آوری بر سلامت روان دانشجویان اثر غیرمستقیم و معنادار داشت (05/0P<)، اما گشودگی با میانجی تاب‌آوری بر سلامت روان آنان اثر غیرمستقیم و معنادار نداشت (05/0P>).بحث و نتیجه‌گیری: به‌طور کلی، نتایج این مطالعه حاکی از اثر مستقیم و غیرمستقیم موثر بیشتر ویژگی‌های شخصیتی و تاب‌آوری بر سلامت روان دانشجویان بود. بنابراین، جهت بهبود سلامت روان آنان می‌توان مداخله‌هایی در زمینه ویژگی‌های شخصیتی و تاب‌آوری تدارک دید.
