روانشناسی
عالیه امینی؛ حسین کارشکی؛ مریم بردبار
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای سرسختی تحصیلی در رابطه میان احساس تعلق و امید تحصیلی در دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر مشهد صورت پذیرفت.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده، توصیفی به شیوه همبستگی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزانی بود که در سال تحصیلی 1400-1401 ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای سرسختی تحصیلی در رابطه میان احساس تعلق و امید تحصیلی در دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم شهر مشهد صورت پذیرفت.
روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده، توصیفی به شیوه همبستگی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزانی بود که در سال تحصیلی 1400-1401 در رشته‌های نظری در دوره دوم متوسطه شهر مشهد مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه طبق پیشنهاد کلاین 322 نفر تعیین و به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس امید تحصیلی (Shegefti & Samani, 2011)، مقیاس احساس تعلق به مدرسه (Brew et al., 2004) و مقیاس سرسختی مرتبط با مدرسه (Cole et al., 2004) بود. داده‌ها به کمک روش‌های ضرایب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری در نرم‌افزار‌های SPSS و AMOS تحلیل شدند.
یافته‌ها: میان تمام مولفه‌های احساس تعلق به مدرسه، سرسختی تحصیلی و امید تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین احساس تعلق به مدرسه اثر مثبت و معناداری بر سرسختی تحصیلی و امید تحصیلی دارد. علاوه بر آن سرسختی تحصیلی نیز اثر مثبت و معناداری بر امید تحصیلی داست (01/0>p). در نهایت اثر غیرمستقیم احساس تعلق به مدرسه بر امید تحصیلی به واسطه سرسختی تحصیلی نیز تایید شد (01/0>p).
بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد احساس تعلق به مدرسه به صورت مستقیم و نیز به صورت غیر مستقیم و از طریق سرسختی تحصیلی پیش‌بینی کننده مثبت و معنادار امید تحصیلی دانش آموزان است. دانش‌آموزان با احساس تعلق بالا نسبت به مدرسه به جهت برخورداری از حمایت اجتماعی و دسترسی به منابع فکری-عملی بیشتر در دو بعد تفکر امید تحصیلی بهتر عمل می‌کنند. همچنین این افراد به موجب تجربه هیجانات مثبت از سرسختی تحصیلی بالاتری برخوردارند، که این ویژگی نیز به سبب افزایش قدرت پیش‌بینی، چالش‌پذیری وتعهد بر امیدواری تحصیلی دانش‌آموزان اثرگذار است. نتایج این پژوهش نشان دهنده اهمیت احساس تعلق و سرسختی تحصیلی در شکل گیری امید تحصیلی است و ضرورت ایجاد بستر مناسب برای افزایش تعلق دانش‌آموزان به مدرسه را خاطر نشان می‌سازد.
فرانک قدسی؛ آمنه امان زاده
چکیده
هدف: آموزش خودتنظیمی می‌تواند سبب بهبود متغیرها و عملکردهای تحصیلی در دانش‌آموزان شود. در نتیجه، پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش خودتنظیمی بر ادراک از کیفیت تدریس معلمان، تفکر انتقادی و احساس تعلق به مدرسه در دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه انجام شد.
روش‌شناسی: در یک مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه‌های ...
بیشتر
هدف: آموزش خودتنظیمی می‌تواند سبب بهبود متغیرها و عملکردهای تحصیلی در دانش‌آموزان شود. در نتیجه، پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش خودتنظیمی بر ادراک از کیفیت تدریس معلمان، تفکر انتقادی و احساس تعلق به مدرسه در دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه انجام شد.
روش‌شناسی: در یک مطالعه نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه‌های آزمایش و گواه از میان دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه ناحیه 1 شهرسنندج، تعداد 30 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی ساده با کمک قرعه‌کشی در دو گروه 15 نفری گمارده شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه‌ای بر اساس پکیج برزگر بفرویی و همکاران (1398) آموزش خودتنظیمی دریافت کرد و در این مدت گروه گواه هیچ آموزشی ندید. در این مطالعه از پرسشنامه ادراک از کیفیت تدریس معلمان سراج (1392)، پرسشنامه تفکر انتقادی ریکتس (2003) و مقیاس تعلق به مدرسه ارسلان و دیورو (2016) برای گردآوری داده‌ها استفاده و داده‌های آن با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS نسخه 19 تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه گروه‌های آزمایش و گواه از نظر هر سه متغیر ادراک از کیفیت تدریس معلمان، تفکر انتقادی و احساس تعلق به مدرسه تفاوت معنی‌داری وجود داشت. به عبارت دیگر، آموزش خودتنظیمی باعث بهبود ادراک از کیفیت تدریس معلمان، تفکر انتقادی و احساس تعلق به مدرسه در دانش‌آموزان دختر دوره دوم متوسطه شد (001/0P<).
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی آموزش خودتنظیمی بر بهبود متغیرها و عملکردهای تحصیلی می‌توان از روش مذکور در کنار سایر روش‌های آموزشی برای بهبود و ارتقای متغیرها و عملکردهای تحصیلی به‌ویژه ادراک از کیفیت تدریس معلمان، تفکر انتقادی و احساس تعلق به مدرسه بهره برد.
