بیژن زارع؛ فرزانه شفیعی
چکیده
مطالعه و بررسی پدیدههای انسانی ویژگی خاص علوم اجتماعی است و از آنجا که این پدیدهها دارای ابعاد پیچیده و چندبعدیاند، علوم اجتماعی جایگاه و اهمیت ویژهای در زندگی روزمره مییابد. از این رو، مقالۀ حاضر درصدد است که زوایای پنهان ناکارآمدی مدرسان و متولیان امر آموزش علوم اجتماعی در ایران را تحلیل کند. در این پژوهش، چالشهای ...
بیشتر
مطالعه و بررسی پدیدههای انسانی ویژگی خاص علوم اجتماعی است و از آنجا که این پدیدهها دارای ابعاد پیچیده و چندبعدیاند، علوم اجتماعی جایگاه و اهمیت ویژهای در زندگی روزمره مییابد. از این رو، مقالۀ حاضر درصدد است که زوایای پنهان ناکارآمدی مدرسان و متولیان امر آموزش علوم اجتماعی در ایران را تحلیل کند. در این پژوهش، چالشهای اصلی آموزش علوم اجتماعی در ایران به شش دسته تقسیمبندی شدند: چالشهای مربوط به حوزۀ روش تدریس، سطح آموزش معلمان، ارزشیابی و شیوههای آن در دروس علوم اجتماعی، ترغیب دانشجویان به تفکرات انتزاعی محض، یکسانبودن نحوۀ آموزش علوم اجتماعی و علوم پایه، و ضعف تکنولوژی آموزشی . در بخش نتیجهگیری، با تأکید بر این امر که تقویت بینش جامعه شناختی در بهبود کیفیت آموزش علوم اجتماعی در ایران تأثیر مستقیم دارد، سه راهکار برای ایجاد و تقویت چنین بینشی ارائه شده است .