%0 Journal Article %T بررسی نقش واسطه‌ای خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین فاکتورهای موفقیت با انگیزش پیشرفت دانش‌آموزان %J جامعه شناسی آموزش و پرورش %I انجمن جامعه شناسی آموزش و پرورش ایران %Z 2322-1445 %A مرادی, جیران %A یاراحمدی, یحیی %A گودرزی, محمود %A مرادی, امید %D 2022 %\ 08/23/2022 %V 8 %N 1 %P 122-136 %! بررسی نقش واسطه‌ای خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین فاکتورهای موفقیت با انگیزش پیشرفت دانش‌آموزان %K خودکارآمدی تحصیلی %K فاکتورهای موفقیت %K باورهای معرفت شناختی %K نیازهای اساسی روانشناختی %K هویت تحصیلی %K انگیزش پیشرفت %R 10.22034/ijes.2021.529737.1052 %X هدف: هدف از پژوهش بررسی نقش واسطه­ای خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین فاکتورهای موفقیت با انگیزش پیشرفت دانش­آموزان بود.روش شناسی:  این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه دانش­آموزان دختر پایه­ی یازدهم شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 98-1397 بود. از این جامعه، 400 نفر با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. ابزار جمع­آوری اطلاعات شامل پرسشنامه­های خودکارآمدی تحصیلی دانش­آموز جینک و مورگان(1999)، هویت تحصیلی موفق واز و ایزاکسون(2008)، باورهای معرفت شناختی شومر(1990)، نیازهای اساسی روانشناختی گاردیا و همکاران(2000) و انگیزش پیشرفت هرمنس(1987) بود. داده­ها با استفاده از روش آماری مدل معادلات ساختاری، در نرم افزار SPSS24 و Amos24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد که برازش مدل اندازه­گیری و مدل ساختاری پژوهش، تأیید شد. نتایج نشان داد که باورهای معرفت شناختی، هویت تحصیلی موفق و نیازهای اساسی روانشناختی بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش پیشرفت و خودکارآمدی تحصیلی بر انگیزش پیشرفت اثر مستقیم و معنادار داشتند، همچنین خودکارآمدی تحصیلی بر انگیزش پیشرفت، باورهای معرفت شناختی بر هویت تحصیلی موفق و نیازهای اساسی و نهایتا نیازهای اساسی بر هویت تحصیلی موفق تأثیر مثبت و معنی­داری سطح 95 درصد اطمینان معنادار دارد(05/0 > P).بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش، دانش­آموزانی که دچار افت تحصیلی شده و انگیزش پیشرفت و موفقیت در آنها روند کاهشی دارد را می­توان با استفاده از برنامه­های آموزشی و مشاوره­ای در جهت بهبود هویت تحصیلی، باورهای معرفت شناختی و نیازهای اساسی روانشناختی مورد مداخله قرار داد و زمینه پیشرفت تحصیلی را در آنها محیا کرد. نتایج این پژوهش همچنین می­تواند زمینه برنامه­ریزی مناسب در جهت اتخاذ راهکارهای آموزشگاهی مناسب در جهت افزایش انگیزش پیشرفت دانش­آموزان و به تبع آن کاهش افت و بی میلی تحصیلی را به همراه داشته باشد.  %U https://www.iase-jrn.ir/article_251579_67c2cac6a8c1250fc6ef5a68fc9f6b86.pdf