میترا اژدری؛ زهرا افتخار صعادی؛ محمد رضا برنا؛ سحر صفرزاده
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان اثربخشی مدیریت زمان بر تعهد نسبت به مدرسه و خلاقیت دانشآموزان دختر متوسطه شهر اهواز بود.روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشآموزان دختر متوسطه (دوم) شهر اهواز در سال تحصیلی 99-1398 بودند ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان اثربخشی مدیریت زمان بر تعهد نسبت به مدرسه و خلاقیت دانشآموزان دختر متوسطه شهر اهواز بود.روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشآموزان دختر متوسطه (دوم) شهر اهواز در سال تحصیلی 99-1398 بودند که از بین 3 ناحیه شهر، ناحیه 2 تعیین و سپس به صورت تصادفی 50 دانشآموز انتخاب شدند. نمونه انتخاب شده به دو گروه آزمایش (25 نفر) و گروه کنترل (25 نفر) گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل برنامه مداخله آموزشی مدیریت زمان ترسی (2008)، پرسشنامه آزمون خلاقیت (MPPT) تورنس و پرسشنامه تعهد به مدرسه عابدی (1388) بود. اعتبار پرسشنامه به وسیله روایی محتوایی و پایایی آن با روش آزمون آلفای کرونباخ 91/0 به دست آمد. جلسات مداخله مدیریت زمان (طی 2 ماه و 7 جلسه) برای گروه آزمایش اجرا شد و در این مدت هیچ گونه آموزشی به گروه کنترل ارائه نشد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آماری توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کواریانس یک متغیری و چند متغیری با نرم افزار Spss24 استفاده شد.یافتهها: یافتهها نشان داد اثر مداخله مدیریت زمان بر تعهد به مدرسه و خلاقیت دانشآموزان در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافت و این تفاوت تداوم داشت (01/0>p).بحث و نتیجهگیری: با توجه به اثرگذاری مدیریت زمان بر تعهد به مدرسه و خلاقیت دانشآموزان، برنامه ریزان نظام آموزشی باید در برنامه درسی دوره متوسطه، دروس مهارتی مانند برنامه ریزی و مدیریت زمان را لحاظ نمایند تا در کنار مباحث درسی، مهارتهای زندگی نیز ارتقا یابند.
شیما ارشادی چهارده؛ فیروز کیومرثی
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مسئولیتپذیری بر مدیریت زمان و هدفگذاری نوجوانان دختر انجام شد. روششناسی: این مطالعه نیمهتجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش همه نوجوانان دختر مقطع متوسطه اول منطقه نه شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند. از میان اعضای جامعه 30 نفر پس از بررسی ملاکهای ورود به ...
بیشتر
هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مسئولیتپذیری بر مدیریت زمان و هدفگذاری نوجوانان دختر انجام شد. روششناسی: این مطالعه نیمهتجربی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش همه نوجوانان دختر مقطع متوسطه اول منطقه نه شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند. از میان اعضای جامعه 30 نفر پس از بررسی ملاکهای ورود به مطالعه با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی شامل گروههای آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 9 جلسه 90 دقیقهای (هفتهای یک جلسه) تحت آموزش مسئولیتپذیری قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی ندید. دادهها با پرسشنامههای مدیریت زمان (کویین و همکاران،1990) و هدفگذاری (بوفارد و همکاران، 1998) جمعآوری و با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرمافزار SPSS نسخه 19 تحلیل شدند. یافتهها: یافتهها نشان داد که گروههای آزمایش و کنترل در مرحله پسآزمون از نظر متغیرهای مدیریت زمان و هدفگذاری تفاوت معناداری داشت. به عبارت دیگر، آموزش مسئولیتپذیری باعث بهبود مدیریت زمان و هدفگذاری (تسلطی، عملکرد گرایشی و عملکرد اجتنابی) نوجوانان دختر شد (05/0P < /span><). نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، برنامه آموزش مسئولیتپذیری یکی از روشهای موثر برای بهبود مدیریت زمان و هدفگذاری نوجوانان دختر میباشد و مشاوران و روانشناسان میتوانند از این روش برای مداخلات خود استفاده نمایند.