مهدی عرب زاده
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خود تفسیری در پیش بینی توانایی حل مساله اجتماعی دانشجویان طراحی و انجام شد. مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. از میان جامعه دانشجویان دانشگاه خوارزمی واحدکرج در سال تحصیلی 97-96، نمونهای به حجم 325 نفر (223 دختر و 102 پسر) به شیوه نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی انتخاب و به پرسشنامه خودتفسیری هاردین، لونگ ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خود تفسیری در پیش بینی توانایی حل مساله اجتماعی دانشجویان طراحی و انجام شد. مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. از میان جامعه دانشجویان دانشگاه خوارزمی واحدکرج در سال تحصیلی 97-96، نمونهای به حجم 325 نفر (223 دختر و 102 پسر) به شیوه نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی انتخاب و به پرسشنامه خودتفسیری هاردین، لونگ و باوات و پرسشنامه حل مساله اجتماعی دزوریلا و نزو پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با بهره گیری از تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام در نرم افزار 23SPSSV انجام شد. نتایج تحلیل همبستگی و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام حاکی از آن بود که خود تفسیری وابسته و مستقل با توانایی حل مساله اجتماعی رابطه مثبت و معنادار دارند و می توانند 12 درصد از واریانس توانایی حل مساله اجتماعی را بطور مثبت و معنادار پیش بینی کنند. با توجه به یافتههای پژوهش باید عامل خودتفسیری به عنوان یک سازهی فرهنگی در پیش بینی توانایی حل مساله اجتماعی مورد توجه قرار گیرد.