صغری یوسفی دوگوری؛ مسعود عموپور
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی، کمالگرایی دانشآموزان و اهمالکاری تحصیلی بود.روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری آن را تمامی دانش آموزان پسر سال ششم دوره ابتدایی ناحیه یک رشت (2218 نفر) در سال تحصیلی 1396-1397تشکیل دادند. از بین جامعه آماری، بر اساس جدول کرجسی و مورگان 240 نفر با استفاده از نمونهگیری ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش هیجانی، کمالگرایی دانشآموزان و اهمالکاری تحصیلی بود.روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری آن را تمامی دانش آموزان پسر سال ششم دوره ابتدایی ناحیه یک رشت (2218 نفر) در سال تحصیلی 1396-1397تشکیل دادند. از بین جامعه آماری، بر اساس جدول کرجسی و مورگان 240 نفر با استفاده از نمونهگیری خوشهای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کمالگرایی چند بعدی هویت و فلت (1991)، پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ (1996)و پرسشنامه سولومون و راث بلوم (1984) بود. دادهها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره با استفاده از نرم افزارspss21 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین مولفههای کمالگرایی (خویشتنمدار و کمالگرایی کل) با اهمالکاری رابطه وجود داشت (0/01>p < /span>). همچنین بین هوش هیجانی با اهمالکاری رابطه وجود نداشت (0/01). نتیجه گیری: با افزایش کمالگرایی در دانشآموزان، اهمالکاری آنها افزایش مییابد. از اینرو لازم است که هوش هیجانی به عنوان یک مهارت در واحدهای درسی آنان گنجانده شود.