هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش تعیین کننده استرس و خودکارآمدی در فرسودگی شغلی آموزگاران در قالب مدل سازی معادلات ساختاری بود. در یک طرح همبستگی 330 نفر از آموزگاران خراسان شمالی با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه منابع استرس آموزشگاهی(کریاکو و ساتکلیف، 1978)، خودکارآمدی معلمان(اسکالوویک و اسکالوویک، 2007) و فرسودگی شغلی معلمان(ماسلاچ و همکاران، 1996) را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که استرس و خودکارآمدی با فرسودگی شغلی روابط معناداری دارند. اثرات غیر مستقیم نیز معنادار بوده و مدل ساختاری از برازش مناسبی برخوردار بود. به نظر می رسد استرس به طور مثبت و خودکارآمدی آموزگاران به طور منفی می تواند فرسودگی شغلی را در آنان پیش بینی کند.
امیر احمدی آهنگ, مهدی, کرامتی, راضیه, تنهای رشوانلو, فرهاد. (1397). مدل ساختاری ارتباط میان استرس، خودکارآمدی و فرسودگی شغلی در معلمان ابتدایی. انجمن جامعه شناسی آموزش و پرورش, 9(9), 97-106. doi: 10.22034/ijes.2021.133434.0
MLA
مهدی امیر احمدی آهنگ; راضیه کرامتی; فرهاد تنهای رشوانلو. "مدل ساختاری ارتباط میان استرس، خودکارآمدی و فرسودگی شغلی در معلمان ابتدایی". انجمن جامعه شناسی آموزش و پرورش, 9, 9, 1397, 97-106. doi: 10.22034/ijes.2021.133434.0
HARVARD
امیر احمدی آهنگ, مهدی, کرامتی, راضیه, تنهای رشوانلو, فرهاد. (1397). 'مدل ساختاری ارتباط میان استرس، خودکارآمدی و فرسودگی شغلی در معلمان ابتدایی', انجمن جامعه شناسی آموزش و پرورش, 9(9), pp. 97-106. doi: 10.22034/ijes.2021.133434.0
VANCOUVER
امیر احمدی آهنگ, مهدی, کرامتی, راضیه, تنهای رشوانلو, فرهاد. مدل ساختاری ارتباط میان استرس، خودکارآمدی و فرسودگی شغلی در معلمان ابتدایی. انجمن جامعه شناسی آموزش و پرورش, 1397; 9(9): 97-106. doi: 10.22034/ijes.2021.133434.0
)