هدف: پژوهش حاضر با هدف تاثیر فراهیجان بر تمایز یافتگی خود با واسطه گری خود شفقتی دانش آموزان انجام شد. روش: روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 99 - 1398 تشکیل دادند، که از میان آن‌ها، تعداد 420 نفر با روش نمونه‌گیری خوشهای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه فراهیجان (میتمنسگرابر و همکاران، 2009)، تمایزیافتگی خود (اسکورن و فریدلندر، 1998) و پرسشنامه شفقت خود (نف، 2003). به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS-V23 و Lisrel-V8.8 استفاده گردید. همچنین داده ها با استفاده از روش تحلیل معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد فراهیجان بر تمایزیافتگی خود دانش آموزان تاثیر مثبت و معناداری داشت. همچنین نتایج نشان داد که تمایزیافتگی بر خودشفقتی دانش آموزان تاثیر مثبت داشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش فراهیجان بر تمایزیافتگی خود دانش آموزان با واسطه گری خودشفقتی تاثیر دارد.
پارسا, کوروش, جناآبادی, حسین. (1399). تاثیر فراهیجان بر تمایزیافتگی خود با واسطه گری خود شفقتی دانش آموزان. انجمن جامعه شناسی آموزش و پرورش, 13(2), 114-124. doi: 10.22034/ijes.2021.242036
MLA
کوروش پارسا; حسین جناآبادی. "تاثیر فراهیجان بر تمایزیافتگی خود با واسطه گری خود شفقتی دانش آموزان". انجمن جامعه شناسی آموزش و پرورش, 13, 2, 1399, 114-124. doi: 10.22034/ijes.2021.242036
HARVARD
پارسا, کوروش, جناآبادی, حسین. (1399). 'تاثیر فراهیجان بر تمایزیافتگی خود با واسطه گری خود شفقتی دانش آموزان', انجمن جامعه شناسی آموزش و پرورش, 13(2), pp. 114-124. doi: 10.22034/ijes.2021.242036
VANCOUVER
پارسا, کوروش, جناآبادی, حسین. تاثیر فراهیجان بر تمایزیافتگی خود با واسطه گری خود شفقتی دانش آموزان. انجمن جامعه شناسی آموزش و پرورش, 1399; 13(2): 114-124. doi: 10.22034/ijes.2021.242036
)