روانشناسی
ناهیده یوسف پور؛ نوشین درخشان؛ رقیه پورصابری
چکیده
هدف: با توجه به اهمیت اضطراب مدرسه و نقش آن در افت سایر عملکردهای تحصیلی، پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی اضطراب مدرسه بر اساس خودکارآمدی تحصیلی، حمایت تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشآموزان دوره متوسطه اول انجام شد.روش‌شناسی: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش همه دانشآموزان دوره متوسطه اول شهر تبریز در سال تحصیلی 1402-1401 ...
بیشتر
هدف: با توجه به اهمیت اضطراب مدرسه و نقش آن در افت سایر عملکردهای تحصیلی، پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی اضطراب مدرسه بر اساس خودکارآمدی تحصیلی، حمایت تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشآموزان دوره متوسطه اول انجام شد.روش‌شناسی: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش همه دانشآموزان دوره متوسطه اول شهر تبریز در سال تحصیلی 1402-1401 بودند. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان 269 نفر محاسبه که این تعداد با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامههای اضطراب مدرسه (فیلیپس، 1987)، خودکارآمدی تحصیلی (جینکز و مورگان، 1999)، حمایت تحصیلی (ساندز و پلانکت، 2005) و درگیری تحصیلی (ریو، 2013) بود. داده‌های حاصل از اجرای پرسشنامه‌ها با روش‌های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان در نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند.یافتهها: یافتهها نشان داد که هر سه متغیر خودکارآمدی تحصیلی، حمایت تحصیلی و درگیری تحصیلی با اضطراب مدرسه در دانشآموزان دوره متوسطه اول رابطه معنادار منفی داشتند (01/0P<). همچنین، سه متغیر مذکور به‌طور معناداری توانستند 5/56 درصد از تغییرات اضطراب مدرسه در دانشآموزان دوره متوسطه اول را پیش‌بینی نمایند (001/0P<).نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه برای افرادی که با دانشآموزان سروکار دارند دارای تلویحات کاربردی است و آنان برای کاهش اضطراب مدرسه در دانشآموزان می‌توانند از طریق کارگاه‌های آموزشی میزان خودکارآمدی تحصیلی، حمایت تحصیلی و درگیری تحصیلی آنان را افزایش دهند.
مجتبی رئیسی سرتشنیزی؛ احمد غضنفری؛ رضا احمدی؛ طیبه شریفی
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش گروهی کاوشگری و مفهوم‌آموزی در درس علوم بر خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان پسر بود.روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری(یک ماهه) با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش دانشآموزان پسر پایه پنجم ابتدایی شهرستان کیار (شهر ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش گروهی کاوشگری و مفهوم‌آموزی در درس علوم بر خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان پسر بود.روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه اجرا نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری(یک ماهه) با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش دانشآموزان پسر پایه پنجم ابتدایی شهرستان کیار (شهر کرد) در سال تحصیلی 400- 1399 بودند. نمونه پژوهش شامل 75 نفر از دانشآموزان پسر در دو گروه آزمایش گروهی کاوشگری، مفهوم‌آموزی و یک گروه کنترل (هر گروه 25 نفر) بودند که به شیوه نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای از 3 مدرسه و 3 کلاس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی جنکینز و مورگان (1999) و مداخله نیز روش آموزش گروهی کاوشگری و آموزش گروهی مفهوم‌آموزی به مدت 10 جلسه (هر جلسه 45 دقیقه) که برای هر دو گروه آزمایش اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش‌های تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی در نرم‌افزار Spss24 استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که هم آموزش گروهی کاوشگری و هم مفهوم‌آموزی در مقایسه با گروه کنترل موجب افزایش نمرات خودکارآمدی تحصیلی شدند(05/0>P). ولی بین میانگین نمرات آموزش گروهی کاوشگری و مفهوم‌آموزی تفاوت معناداری وجود نداشت. به عبارتی دیگر، هر دو روش آموزش گروهی کاوشگری و آموزش گروهی مفهوم‌آموزی به یک اندازه موجب افزایش نمرات خودکارآمدی تحصیلی شدند بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس یافتهها میتوان نتیجه گرفت آموزش گروهی کاوشگری و مفهوم‌آموزی باعث افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان در درس علوم می‌شود. بنابراین برنامه‌ریزان درسی می‌توانند این روش‌ها را بیشتر مورد توجه قرار دهند و همچنین معلمان دوره ابتدایی می‌توانند در آموزش درس علوم از این روش‌های آموزشی جهت خودکارآمدی تحصیلی آنان استفاده نمایند.
روانشناسی
محدثه نعمتی؛ آرزو شمالی اسکویی؛ هایده صابری
چکیده
هدف: اهمال‌کاری تحصیلی باعث افت عملکردهای تحصیلی می‌شود و باید به‌دنبال راهکارهایی برای کاهش آن بود. در نتیجه، این مطالعه با هدف ارائه مدل اهمال‌کاری تحصیلی بر اساس راهبردهای یادگیری خودگردان و سبک‌های تربیتی والدین با نقش واسطهای خودکارآمدی تحصیلی انجام شد.
روش‌شناسی: طرح پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر ...
بیشتر
هدف: اهمال‌کاری تحصیلی باعث افت عملکردهای تحصیلی می‌شود و باید به‌دنبال راهکارهایی برای کاهش آن بود. در نتیجه، این مطالعه با هدف ارائه مدل اهمال‌کاری تحصیلی بر اساس راهبردهای یادگیری خودگردان و سبک‌های تربیتی والدین با نقش واسطهای خودکارآمدی تحصیلی انجام شد.
روش‌شناسی: طرح پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشآموزان مقطع متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 02-1401 بودند که از میان 23552 دانشآموز، تعداد 400 نفر با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. در این پژوهش از ابزارهای اهمال‌کاری تحصیلی (سولومون و راثبلوم، 1984)، راهبردهای یادگیری خودگردان (پینتریچ و دی‌گروت، 1990)، سبک‌های تربیتی والدین (بامریند، 1991) و خودکارآمدی تحصیلی (جینکس و مورگان، 1999) استفاده شد. به‌منظور تجزیه و تحلیل دادهها از روش‌های ضرایب همبستگی و مدل‌یابی معادلات ساختاری در نرم‌افزارهای SPSS-V23 و Lisrel-V8.8 استفاده شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد که مدل اهمال‌کاری تحصیلی بر اساس راهبردهای یادگیری خودگردان و سبک‌های تربیتی والدین با نقش واسطهای خودکارآمدی تحصیلی برازش خوبی داشت. همچنین، راهبردهای یادگیری خودگردان (شناختی و فراشناختی) بر خودکارآمدی و اهمال‌کاری تحصیلی به‌صورت مستقیم و از طریق خودکارآمدی تحصیلی بر اهمال‌کاری تحصیلی به‌صورت غیرمستقیم تاثیر معنادار داشتند (05/0>P). علاوه بر آن، سبک‌های تربیتی والدین (مقتدر، مستبد و سهل‌گیر) بر خودکارآمدی و اهمال‌کاری تحصیلی به‌صورت مستقیم و از طریق خودکارآمدی تحصیلی بر اهمال‌کاری تحصیلی به‌صورت غیرمستقیم تاثیر معنادار داشتند (05/0>P).
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج میتوان اظهار داشت هر چقدر فرد راهبردهای یادگیری خودگردان، سبک تربیتی مقتدر و خودکارآمدی تحصیلی بیشتر و سبک‌های تربیتی سهل‌گیر و مستبد کمتری داشته باشد، میزان اهمال‌کاری تحصیلی کمتر خواهد شد.
جیران مرادی؛ یحیی یاراحمدی؛ محمود گودرزی؛ امید مرادی
چکیده
هدف: هدف از پژوهش بررسی نقش واسطهای خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین فاکتورهای موفقیت با انگیزش پیشرفت دانشآموزان بود.روش شناسی: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه دانشآموزان دختر پایهی یازدهم شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 98-1397 بود. از این جامعه، 400 نفر با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای ...
بیشتر
هدف: هدف از پژوهش بررسی نقش واسطهای خودکارآمدی تحصیلی در رابطه بین فاکتورهای موفقیت با انگیزش پیشرفت دانشآموزان بود.روش شناسی: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه دانشآموزان دختر پایهی یازدهم شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 98-1397 بود. از این جامعه، 400 نفر با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند. ابزار جمعآوری اطلاعات شامل پرسشنامههای خودکارآمدی تحصیلی دانشآموز جینک و مورگان(1999)، هویت تحصیلی موفق واز و ایزاکسون(2008)، باورهای معرفت شناختی شومر(1990)، نیازهای اساسی روانشناختی گاردیا و همکاران(2000) و انگیزش پیشرفت هرمنس(1987) بود. دادهها با استفاده از روش آماری مدل معادلات ساختاری، در نرم افزار SPSS24 و Amos24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که برازش مدل اندازهگیری و مدل ساختاری پژوهش، تأیید شد. نتایج نشان داد که باورهای معرفت شناختی، هویت تحصیلی موفق و نیازهای اساسی روانشناختی بر خودکارآمدی تحصیلی و انگیزش پیشرفت و خودکارآمدی تحصیلی بر انگیزش پیشرفت اثر مستقیم و معنادار داشتند، همچنین خودکارآمدی تحصیلی بر انگیزش پیشرفت، باورهای معرفت شناختی بر هویت تحصیلی موفق و نیازهای اساسی و نهایتا نیازهای اساسی بر هویت تحصیلی موفق تأثیر مثبت و معنیداری سطح 95 درصد اطمینان معنادار دارد(05/0 > P).بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش، دانشآموزانی که دچار افت تحصیلی شده و انگیزش پیشرفت و موفقیت در آنها روند کاهشی دارد را میتوان با استفاده از برنامههای آموزشی و مشاورهای در جهت بهبود هویت تحصیلی، باورهای معرفت شناختی و نیازهای اساسی روانشناختی مورد مداخله قرار داد و زمینه پیشرفت تحصیلی را در آنها محیا کرد. نتایج این پژوهش همچنین میتواند زمینه برنامهریزی مناسب در جهت اتخاذ راهکارهای آموزشگاهی مناسب در جهت افزایش انگیزش پیشرفت دانشآموزان و به تبع آن کاهش افت و بی میلی تحصیلی را به همراه داشته باشد.
صباح عبدی؛ اکبر رضایی؛ علی محمدزاده
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودشیفتگی سالم و بیمارگونه با خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان و نقش تعدیلکننده جنسیت در این رابطه انجام شد.روش شناسی: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان مقطع متوسطه اول شهرستان میاندوآب در سال تحصیلی 98- 1397 بودند. از بین آنها تعداد 369 دانشآموز با روش ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودشیفتگی سالم و بیمارگونه با خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان و نقش تعدیلکننده جنسیت در این رابطه انجام شد.روش شناسی: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان مقطع متوسطه اول شهرستان میاندوآب در سال تحصیلی 98- 1397 بودند. از بین آنها تعداد 369 دانشآموز با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای وارد پژوهش شدند. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (1999) پرسشنامه خودشیفتگی نهان بیمارگونه (2013) و پرسشنامه خودشیفتگی آشکار سالم (2013) گردآوری شدند. دادهها با استفاده از روش روش معادلات ساختاری با تکنیک تحلیل گرو‌ه‌های چندگانه تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی با خودشیفتگی سالم رابطه مثبت و معنادار و با خودشیفتگی بیمارگونه رابطه منفی و معنادار دارد. متغیر جنسیت در رابطه بین خودشیفتگی سالم با خودکارآمدی تحصیلی اثر تعدیلکننده نداشت و در ارتباط خودشیفتگی بیمارگونه با خودکارآمدی تحصیلی در پسران، نه دختران، نقش تعدیلکننده داشت.بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس یافته های پژوهش انواع خودشیفتگی اثرات متفاوتی بر خودکارآمدی تحصیلی دانشآموزان دارد که میزان این اثر در دانشآموزان دختر و پسر با هم متفاوت است. با توجه به پیچیدگی حوزه خودشیفتگی لازم است مشاوران، روانشناسان و معلمان اطلاعات بیشتری در این زمینه کسب کنند.
کژال آزفنداک؛ محمد آزاد عبداله پور
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه خوش بینی تحصیلی و خود کارآمدی تحصیلی با مشغولیت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد پیرانشهر در سال تحصیلی96-95 بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد پیرانشهر بودند که 299 (157 پسر و 142 دختر) نفر بصورت تصادفی و با استفاده از روش نمونه گیری خوشهای ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه خوش بینی تحصیلی و خود کارآمدی تحصیلی با مشغولیت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد پیرانشهر در سال تحصیلی96-95 بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد پیرانشهر بودند که 299 (157 پسر و 142 دختر) نفر بصورت تصادفی و با استفاده از روش نمونه گیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند برای محاسبه حجم نمونه آماری از فرمول کوکران استفاده شد دادهها از طریق پرسشنامه مشغولیت تحصیلی (سالملاوهمکاران 2012)، پرسشنامه خوش بینی تحصیلی (اسچمنوران و همکاران2013)و خودکارآمدی تحصیلی (زاژاکوا و همکاران2005) جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها بیانگر این بود که متغیرهای خوش بینی و خودکارامدی تحصیلی با مشغولیت تحصیلی ارتباط مثبت و معنی دار دارند. برای پیش بینی مشغولیت تحصیلی از روی متغیرهای خوش بینی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی از آزمون رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده گردید، یافته ها نشان داد که در گام اول آزمون آماری F برای معنی داری این پیش بینی برابر با 395/136، بوده که درسطح (0/50 P≤) معنی دار می باشد. به عبارت دیگر خود کارآمدی تحصیلی پیش بینی کننده مشغولیت تحصیلی بوده است. در گام دوم نیز آزمون آماری F برای معنی داری این پیش بینی برابر با 244/133، بوده که درسطح (0/50 P≤) معنی دار می باشد. نتایج نشان می دهد متغیرهای خود کارآمدی تحصیلی و خوش بینی تحصیلی قابلیت پیش بینی متغیر مشغولیت تحصیلی را دارند.
