پریسا تجلی؛ زهرا تقی زاده شیده؛ زهره صادقی افجه
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف مدلیابی اشتیاق تحصیلی بر اساس جو مدرسه و کیفیت زندگی با میانجیگری خودتنظیمی در دانشآموزان انجام شد.روش شناسی: این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند. نمونه پژوهش 350 دانشآموز بود که با روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف مدلیابی اشتیاق تحصیلی بر اساس جو مدرسه و کیفیت زندگی با میانجیگری خودتنظیمی در دانشآموزان انجام شد.روش شناسی: این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند. نمونه پژوهش 350 دانشآموز بود که با روش نمونهگیری تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدند. علاوه بر فرم اطلاعات جمعیتشناختی، برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای اشتیاق تحصیلی (فردریکز و همکاران، 2004)، جو مدرسه (لی و همکاران، 2017)، کیفیت زندگی (وار و شربورن، 1992) و خودتنظیمی (بوفارد و همکاران، 1995) استفاده شد. دادهها با روش مدلیابی معادلات ساختاری در نرمافزارهای SPSS-22 و LISREL-8.8 تحلیل شدند.یافتهها: نتایج نشان داد که مدل اشتیاق تحصیلی بر اساس جو مدرسه و کیفیت زندگی با میانجیگری خودتنظیمی در دانشآموزان برازش مناسبی داشت. همچنین، جو مدرسه بر خودتنظیمی و اشتیاق تحصیلی اثر مستقیم و معنادار، کیفیت زندگی بر اشتیاق تحصیلی اثر مستقیم و معنادار و خودتنظیمی بر اشتیاق تحصیلی اثر مستقیم و معنادار داشت (05/0>P)، اما کیفیت زندگی بر خودتنظیمی اثر معناداری نداشت (05/0P>). دیگر نتایج نشان داد که جو مدرسه با میانجیگری خودتنظیمی بر اشتیاق تحصیلی اثر غیرمستقیم و معنادار داشت (05/0>P)، اما کیفیت زندگی با میانجیگری خودتنظیمی بر اشتیاق تحصیلی اثر معناداری نداشت (05/0P>).بحث و نتیجهگیری: طبق نتایج، برای بهبود اشتیاق تحصیلی دانشآموزان میتوان از طریق ارتقای جو مدرسه، کیفیت زندگی و خودتنظیمی آنان اقدام کرد.