ندا محسنی؛ محمد علی حسینی؛ نادر قلی قورچیان
چکیده
هدف: هدف از انجام این پژوهش شناسایی عوامل ارتقاء تعامل مدرسه و خانواده در پیشگیری از سوء رفتارهای اجتماعی نوجوانان بود.روش شناسی: روش شناسی پژوهش کیفی مبتنی بر نظریه داده بنیاد (گرندد تئوری) و تحلیل مضمون کتب و مقالات مرتبط با موضوع بود. جامعه آماری 10 نفر از متخصصانی که در زمینه مدیریت آموزشی کار پژوهشی انجام داده و خبرگان و صاحبنظران ...
بیشتر
هدف: هدف از انجام این پژوهش شناسایی عوامل ارتقاء تعامل مدرسه و خانواده در پیشگیری از سوء رفتارهای اجتماعی نوجوانان بود.روش شناسی: روش شناسی پژوهش کیفی مبتنی بر نظریه داده بنیاد (گرندد تئوری) و تحلیل مضمون کتب و مقالات مرتبط با موضوع بود. جامعه آماری 10 نفر از متخصصانی که در زمینه مدیریت آموزشی کار پژوهشی انجام داده و خبرگان و صاحبنظران و اساتید حوزه مدیریت آموزشی و علوم تربیتی در دانشگاه بودند، انتخاب و مصاحبه با آنها انجام شد. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود تجزیه وتحلیل داده های کیفی با استفاده از فرایند کدگذاری مبتنی بر طرح نظام مند راهبرد نظریه داده بنیاد کوربین و اشتراس ( 2008 )، انجام شد. بر اساس این طرح داده های مورد نیاز گردآوری و از طریق کدگذاری باز، کدگذاری محوری، کدگذاری گزینشی مقوله ها، زیر مقوله ها احصا شدند. نرم افزار اجرای تحلیل MAXQDA 2018 بود .یافته ها: پس از بررسی و مطابقت این کدها و حذف کدهای تکراری، کدهای مشترک تعیین و مقولات با پیشینه و مبانی نظری تطابق و مفاهیم مشترک بازنگری شدند. بعد از انجام عملیات کدگذاری باز، در مرحله کدگذاری محوری، مفاهیم (کدها) مشترک و مشابه ازنظر معنائی تعیین و طبقه بندی شدند. در نهایت مدل ارتقاء تعامل مدرسه و خانواده در پیشگیری از سوء رفتارهای اجتماعی نوجوانان توسط خبرگان اعتبار سنجی شد.بحث و نتیجه گیری: مدل مورد نظر شامل شرایط علی: عامل ساختاری و عامل فرهنگی راهبردها: گسترش امکان مشارکت والدین، گسترش اخلاق حرفهای، وضع قوانین و مقررات و فرهنگ سازی پیامدها :عوامل اجتماعی، عوامل آموزشی؛ زمینهای: تجارب دانشآموزان، نقص مدیریتی، نقش تربیتی خانواده و شرایط مداخله گرشامل : عدم همکاری با خانواده با مربیان، کمبود منابع مالی خانواده، کمبود نیرو متخصص میباشد.
روانشناسی
ُسعید عباسپور اسفدن؛ حسین صاحبدل؛ مجید ابراهیم پور
چکیده
هدف: خودناتوانسازی تحصیلی نقش مهمی در سایر متغیرهای تحصیلی دارد. بنابراین، هدف این مطالعه مقایسه اثربخشی رواندرمانی انگیزشی و درمان شناختی رفتاری بر خودناتوانسازی تحصیلی در نوجوانان بود.روششناسی: این مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آن همه دانشآموزان دختر مقطع متوسطه دوم ...
بیشتر
هدف: خودناتوانسازی تحصیلی نقش مهمی در سایر متغیرهای تحصیلی دارد. بنابراین، هدف این مطالعه مقایسه اثربخشی رواندرمانی انگیزشی و درمان شناختی رفتاری بر خودناتوانسازی تحصیلی در نوجوانان بود.روششناسی: این مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آن همه دانشآموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر قاین در سال تحصیلی 1401-1400 بودند که 45 نفر از آنها با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهصورت تصادفی در سه گروه مساوی جایگزین شدند. هر یک از گروههای آزمایش بهتفکیک 10 جلسه 90 دقیقهای با روشهای رواندرمانی انگیزشی و درمان شناختی رفتاری آموزش دیدند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش ماند. ابزار پژوهش پرسشنامه خودناتوانسازی تحصیلی شوینگر و استینسمر-پلستر (2011) بود که در مراحل پیشآزمون و پسآزمون اجرا شد. دادهها با روش تحلیل کوواریانس تکمتغیری و آزمون تی مستقل در نرمافزار SPSS تحلیل شدند.یافتهها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هر دو روش رواندرمانی انگیزشی و درمان شناختی رفتاری باعث کاهش خودناتوانسازی تحصیلی در نوجوانان شدند و اثربخشی رواندرمانی انگیزشی در مقایسه با درمان شناختی رفتاری در کاهش خودناتوانسازی تحصیلی در نوجوانان بیشتر بود (001/0P<).بحث و نتیجهگیری: طبق نتایج این مطالعه بهرهگیری از هر دو روش مداخله رواندرمانی انگیزشی و درمان شناختی رفتاری بهویژه روش رواندرمانی انگیزشی در کاهش خودناتوانسازی تحصیلی ضروری است. بنابراین، مشاوران و روانشناسان میتوانند از روش رواندرمانی انگیزشی در کنار سایر روشهای موثر جهت کاهش خودناتوانسازی تحصیلی استفاده نمایند.
کوروش پارسا؛ زهرا نیک منش؛ حسین جناآبادی
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف تاثیر فراهیجان بر تمایز یافتگی خود با واسطه گری خود شفقتی دانش آموزان انجام شد.روش: روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 99 - 1398 تشکیل دادند، که از میان آنها، تعداد 420 نفر با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. ابزارهای ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر با هدف تاثیر فراهیجان بر تمایز یافتگی خود با واسطه گری خود شفقتی دانش آموزان انجام شد.روش: روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 99 - 1398 تشکیل دادند، که از میان آنها، تعداد 420 نفر با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه فراهیجان (میتمنسگرابر و همکاران، 2009)، تمایزیافتگی خود (اسکورن و فریدلندر، 1998) و پرسشنامه شفقت خود (نف، 2003). به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از نرمافزار SPSS-V23 و Lisrel-V8.8 استفاده گردید. همچنین داده ها با استفاده از روش تحلیل معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد فراهیجان بر تمایزیافتگی خود دانش آموزان تاثیر مثبت و معناداری داشت. همچنین نتایج نشان داد که تمایزیافتگی بر خودشفقتی دانش آموزان تاثیر مثبت داشت.نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش فراهیجان بر تمایزیافتگی خود دانش آموزان با واسطه گری خودشفقتی تاثیر دارد.