غلام رضا غفاری؛ یلدا زبردست
چکیده
چکیده در این مقاله عضویت در شبکههای اجتماعی، سازوکاری برای رفاه و رضایت از زندگی در میان بازنشستگان سالمند آموزش و پرورش تلقی شده است. داشتن روابط اجتماعی و مشارکت در فعالیتهای اجتماعی عامل مهمی در رضایت فرد سالمند محسوب میشود که در مقیاسی وسیعتر بخش مهمی از کیفیت زندگی این افراد را تعیین میکند. در این ...
بیشتر
چکیده در این مقاله عضویت در شبکههای اجتماعی، سازوکاری برای رفاه و رضایت از زندگی در میان بازنشستگان سالمند آموزش و پرورش تلقی شده است. داشتن روابط اجتماعی و مشارکت در فعالیتهای اجتماعی عامل مهمی در رضایت فرد سالمند محسوب میشود که در مقیاسی وسیعتر بخش مهمی از کیفیت زندگی این افراد را تعیین میکند. در این پژوهش، از روش پیمایش و ابزار پرسشنامه برای گردآوری دادهها استفاده شده است. جمعیت آماری پژوهش، سالمندان 60 سال به بالای عضو کانون بازنشستگان آموزش و پرورش شهرستان جهرم هستند که 201 نفر از این جمعیت، برای نمونه انتخاب شدهاند. یافتههای پژوهش نشان میدهد که میانگین رضایت از زندگی در دو نوع شبکۀ خویشاوندی و غیرخویشاوندی تفاوت معنیداری دارد. افزون بر این، پاسخگویان برخوردار از شبکههای غیررسمی، رضایت بیشتری دارند. در مجموع، پیوندها و شبکههای اجتماعی مقوم رضایت اجتماعی در بین سالمندان بازنشسته در حوزۀ مورد پژوهش است. با توجه به سهمی که شبکهها، چه رسمی چه غیررسمی در رضایت از زندگی سالمندان دارند، سیاست توانمندسازی بیشتر سالمندان برای مشارکت و ایفای نقش بیشتر در شبکهها میتواند سیاست مؤثری برای تقویت رضایت از زندگی در بین سالمندان باشد. Ghaffary@ut.ac.ir .دانشیار گروه برنامهریزی اجتماعی دانشگاه تهران .2کارشناسی ارشد برنامهریزی رفاه