محمود شارع پور؛ محمد رضا سلیمانی بشلی
چکیده
مطالعه و بررسی پدیدههای انسانی ویژگی خاص علوم اجتماعی است و از آنجا که این پدیدهها دارای ابعاد پیچیده و چندبعدیاند، علوم اجتماعی جایگاه و اهمیت ویژهای در زندگی روزمره مییابد. از این رو، مقالۀ حاضر درصدد است که زوایای پنهان ناکارآمدی مدرسان و متولیان امر آموزش علوم اجتماعی در ایران را تحلیل کند. در این پژوهش، چالشهای ...
بیشتر
مطالعه و بررسی پدیدههای انسانی ویژگی خاص علوم اجتماعی است و از آنجا که این پدیدهها دارای ابعاد پیچیده و چندبعدیاند، علوم اجتماعی جایگاه و اهمیت ویژهای در زندگی روزمره مییابد. از این رو، مقالۀ حاضر درصدد است که زوایای پنهان ناکارآمدی مدرسان و متولیان امر آموزش علوم اجتماعی در ایران را تحلیل کند. در این پژوهش، چالشهای اصلی آموزش علوم اجتماعی در ایران به شش دسته تقسیمبندی شدند: چالشهای مربوط به حوزۀ روش تدریس، سطح آموزش معلمان، ارزشیابی و شیوههای آن در دروس علوم اجتماعی، ترغیب دانشجویان به تفکرات انتزاعی محض، یکسانبودن نحوۀ آموزش علوم اجتماعی و علوم پایه، و ضعف تکنولوژی آموزشی. در بخش نتیجهگیری، با تأکید بر این امر که تقویت بینش جامعه شناختی در بهبود کیفیت آموزش علوم اجتماعی در ایران تأثیر مستقیم دارد، سه راهکار برای ایجاد و تقویت چنین بینشی ارائه شده است.
